کلاس دوم دبیرستان بودم، در نمازخانه ریاضی را داشت معلم درس میداد، من از همون لحظه احساس کردم که نوشته های روی وایت برد را به خوبی نمیبینم.
کلاس سوم، در کلاس بودم و حتی نوشته های روی وایت برد کلاس را نیز نمتوانستم خوب خوب ببینم.
پیش دانشگاهی انگاری چشمانم ضعیف تر شده بود.
به دانشگاه رفتم، پزشک دانشگاه برای تایید چشمانم را معاینه کرد و گفت که به بینایی سنج مراجعه کنم.
رفتم، شماره چشمانم ، راست 1.5 و چپ 1.25 بود
یک عینک گرفتم، با آنکه استفاده نکردم، تابستان باز به چشم پزشک مراجعه کردم
شماره چشمان من راست 2.75 و چپ 2.5 شده بود.
در سال دوم عینکم شکست،
به بینایی سنج مراجعه کردم و شماره چشمانم تغیر نکرده بود
سال سوم، و تابستانش برای ارشد درس میخواندم
بر روی چشمانم فشار را احساس میکردم،
اوایل سال سوم به بینایی سنج مراجعه کردم ، شماره چشمان من 3.5 و 3.25 بود
عینک گرفتم، با هزینه ی حدودا 270 هزار تومان
شش ماه بعد عینکم گم شد، به بینایی سنج مراجعه کردم، شماره چشمانم ثابت بود.
در تمامی این مدت به دنبال این بودم که چگونه چشمانم را به حالت اول برگردانم، و امید داشتم و دارم که چشمانم به حالت اول برگردد.
مطلبی در مورد خوب شدن چشم ها بدون عینک و جراحی لنز پیدا کردم ، بسیار امیدوارم کرد.
اکنون به دنبال راه هایی هستم که چشمم را دوباره به حالت اول برگردانم
الهی به امید تو